αυτή η συναυλία είναι από αυτές που σου μένουν
όχι για τον φοβερο ήχο, ούτε για τις μεγαλοφυείς μουσικές συνθέσεις
αλλά γιατί οι 50 νοματαίοι που μαζευτήκαμε
γίναμε ξαφνικά συμμαθητες στο παιδικό πάρτυ του γιωργάκη του νικολόπουλου της Δ3
που έχει γράψει σε κασσέτες όλα τα τελευταία χιτς
και που στο σαλόνι τους έχουν τραβήξει τις καρέκλες απ'τη μέση
και γίνεται τις μουρλής απ'το χορό, τα πατημένα γαριδάκια και τις κοκακόλες
που χύνονται με γέλια και κάνουν τα παπούτσια σου να κάνουν σκριτς ολο το βραδυ.