ίσως, να χρειάζεται
να "κάτσει" η αιωρούμενη αύρα των joy division
και να φθαρεί το λούστρο των franz ferdinand από πάνω τους
για να με πείσουν, πως, είναι πράγματι
ένα "αθώο" ψέμα.
Ε, κάθε χρονιά, σε κάθε φεστιβάλ, υπάρχει ένα (τουλάχιστον) "ανθρώπινο λάθος".
Ο χώρος, είχε λίγο πιο πέρα απ'τη σκηνή, κάτι λοφάκια καλυμμένα με γκαζόν.
Είχαν ρίξει δε κάτω, ένα μουσαμά τεράστιο, από ένα διαφημιστικό,
που, ό,τι και να 'ταν αυτό που διαφήμιζε,
εμένα με έπεισε να αφεθώ στους κόλπους του,
για όση ώρα μας έψελναν οι editors.
αστραπιαία
το μυαλό γέμισε εικόνες, το σώμα θυμήθηκε, το στόμα ούρλιαξε,
ενώ, τα μάτια σου, ήταν η μόνη αίσθηση που έμεινε να σου θυμίζει
πως "έχουν περάσει 20 χρόνια ρε φίλε.."